با سلام

راستش تا یادم نرفته بگم که یه مطلبی خوندم از امام علی که مربوط به موضوعات هفته اول و سوم من می شه و حیفم اومد در وبلاگم نگذارم .

هفته اول در مورد ترس بود و هفته سوم در مورد تکبر

 تفاوت اخلاقی مردان و زنان :

برخی از نیکوترین خلق و خوی زنان ، زشت ترین اخلاق مردان است ! مانند تکبر ، ترس ، بخل :

هر گاه زنی متکبر باشد ، بیگانه را به حریم خود راه نمی دهد و اگر بخیل باشد اموال خود و شوهرش را حفظ می کند و چون ترسان باشد از هر چیزی که به آبروی او زیان رساند فاصله می گیرد .

                                                                   حکمت 234 نهج البلاغه

راستش این هفته رو می خوام خیلی کوتاه و مختصر در مورد حرف زدن بجا و سکوت بجا با چند جمله از حضرت علی (ع) بنویسم :

سخن در بند توست . تا آن را نگفته باشی 

 و چون گفتی ، تو در بند آنی

پس زبانت را نگاه دار چنانکه طلا و نقره خود را نگاه می داری

زیرا چه بسا سخنی که نعمتی را طرد و یا نعمتی را جلب کرد .

                                                                   حکمت 381 نهج البلاغه

---

آنچه نمی دانی مگو ، بلکه همه آنچه را که می دانی نیز مگو ، زیرا خداوند بزرگ بر اعضاء بدنت چیزهایی را واجب کرده که از آنها در روز قیامت بر تو حجت آورد .

                                                                   حکمت 382 نهج البلاغه

---

با سکوت بسیار ،  وقار انسان بیشتر شود

                                                                   قسمتی از حکمت 224 نهج البلاغه

---

سخن بگویید تا شناخته شوید . زیرا که انسان در زیر زبان خود پنهان است .

                                                                   حکمت 392 نهج البلاغه

---

آنجا که باید سخن درست گفت در خاموشی خیری نیست ، چنانچه در سخن ناآگاهانه نیز خیری نخواهد بود

                                                                   حکمت 182 نهج البلاغه

---

مواظب باشید که اخلاق نیکو را در هم نشکنید و به رفتار ناپسند مبدل نسازید . زبان و دل را هماهنگ کنید . مرد باید زبانش را حفظ کند . زیرا همانا این زبان سرکش ، صاحب خود را به هلاکت می اندازد . به خدا سوگند پرهیزکاری را ندیده ام که تقوا برای او سودمند باشد مگر آنکه زبان خود را حفظ کرده باشد .

و همانا زبان مومن در پس قلب او ، و قلب منافق از پس زبان اوست.زیرا مومن هرگاه بخواهد سخنی گوید نخست می اندیشد ، اگر نیک بود اظهار می دارد و چنانچه ناپسند ، پنهانش می کند در حالی که منافق آنچه بر زبانش آمد می گوید و نمی داند چه به سود او و چه حرفی بر ضرر اوست.

و پیامبر اسلام (ص) فرمود :

ایمان بنده ای استوار نگردد تا دل او استوار شود ، و دل استوار نشود تا زبان استوار گردد .

                                                                    قسمتی از خطبه 176 نهج البلاغه

امیدوارم بتونم جایگاه سخن گفتن و سکوت کردن رو بشناسم و از هم تشخیص بدم و هر کجا که باید حرف بزنم ، سخنی از روی علم و دلیل بگم .